Είναι
τεκμηριωμένο πλεόν ποικιλοτρόπως...
Η "στοχοποίησή" μας και η εφαρμογή πάνω στο κεφάλι μας όλων των δυνατών "μοντέλων" αντιμετώπισης της ανεξέλεγκτης κρίσης των χρηματαγορών και των συνεπειών της στην Ευρώπη, ήταν κάτι που είχε αρχίσει τουλάχιστον μια δεκαετία πρίν.
Τυχαίο όμως(;), καμμιά κυβέρνηση δεν φρόντισε για τα ελάχιστα που θα έπρεπε να είχε κάνει.. και φυσικά η "δικαιολογία" του απρόσμενου ξεσπάσματος της παγκόσμιας αυτής κρίσης δεν μπορεί ούτε και σαν πρόσχημα να σταθεί..
Η ακατάσχετη "εισροή" χρημάτων χωρίς ουσιαστικό έλεγχο για τις τοποθετήσεις του, φυσικά και δεν ήταν αποτέλεσμα μεγαλόψυχων ευρωπαίων που απλά δεν είχαν τι να κάνουν τον πλούτο τους και τον μοιράζανε..
Ούτε ξυπνήσαν μόνο όταν ο ΓΑΠ τους "κοινοποίησε" ότι η Ελλάδα είναι διεφθαρμένη μέχρι το κόκαλο..
Το πολύ καλά οργανωμένο σχέδιο πλήρους αποδιοργάνωσης των ελάχιστων παραγωγικών δομών που είχαμε και που θα μπορούσανε να κρατήσουνε την Ελλάδα στον αγώνα μιας "άν όχι ανάπτυξης", τουλάχιστον αξιοπρεπούς επιβίωσης, ήταν σε εξέλιξη όλες τις τελευταίες δεκαετίες με αιχμή τα τελευταία χρόνια, που ο "πλούσιος Βοράς" αποφάσισε να τραβήξει μια ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή απο τον "φτωχό Νότο".
Γεωργικές επιδοτήσεις, που βάπτιζαν σαν "αναπτυξιακή πολιτική" το ξερίζωμα στα καπνά, του βαμβακιού και των ελιών, στο όνομα νέων σύγχρονων μορφών αγροτικής εκμετάλευσης, οδήγησαν σε μια σχεδόν ανύπαρκτη γεωργία του σήμερα.
Και φυσικά τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν οι αγρότες μας απο το να προσμαρμοσθούν στις ανάγκες του σήμερα όπως επιβλήθηκαν; Ακόμη και σήμερα όλοι ψάχνουν για κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια νέα ανάπτυξη.. μακριά όμως απο την δοκιμασμένη πρακτική των περασμένων αιώνων που είχαν καθιερώσει την χώρα σαν Γεωργική παραγωγική δύναμη.
Οι προτάσεις πέφτουν στο τραπέζι συνέχεια......
Για τέσσερες ημέρες θα παρουσιαστούν προτάσεις για καλλιέργειες όπως στέβια, ιπποφαές, κρανιές, goji berry, aloe vera, ροδιές, τρούφα, μανιτάρια, αρωματικά φυτά, βιοκαύσιμα, πέλετς (pellets), αγριαγκινάρα, κ.ά."
Δεν αμφισβητώ την χρησιμότητα αυτών των αγαθών, μα όταν σκέφτομαι ότι εισάγουμε σιτηρά απο άλλες χώρες, κάτι νοιώθω ...
Ταυτόχρονα οι τράπεζες άνοιγαν τη στρόφιγγα των δανειδοτήσεων των γεωργών -με τον ίδιο αναίσχυντο τρόπο που χρησιμοποιούσαν στούς ιδιώτες- στα πλαίσια της αναδιοργάνωσης των "νέων πολλά υποσχόμενων καλλιεργειών" και με υποθήκευση της Γεωργίας του αύριο που δεν θα αργούσε να φανεί παρά μόνο σαν εφιάλτης..
Επιδοτήσεις για εφαρμογή καλλιεργειών που αποδυνάμωναν τη γη και που την καθιστούσαν παραγωγικά μη εκμεταλεύσιμη και μάλιστα χωρίς συγκεκριμένη μακροχρόνια στόχευση, ήταν στην αντζέντα...
Εγώ ο ίδιος είδα με τα μάτια μου στον Έβρο, επιδοτούμενες εκτάσεις που τις είχαν γεμίσει ακακίες ή ότι άλλο "πρακτικά μη εκμεταλεύσιμο", με την αιτιολόγηση "Project αγρανάπαυσης"...
Με αυτόν τον τρόπο αποδυναμώθηκαν απέραντες εκτάσεις, -που ζούσανε με αυτάρκεια την Ελλάδα σε όλες τις κρίσιμες καμπές της ιστορίας μας-, στον βωμό της "πράσινης ενέργειας" και της μετατροπής των "φιλέτων" της αγροτικής μας έκτασης σε ηλιακά κάτοπτρα, για την εξασφάλιση της ηλιακής ενέργειας των "Βόρειων", κατά την "μετά το πετρέλαιο εποχή" !
Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά ακόμη για τον τουρισμό, την τύχη της βαριάς βιομηχανίας στην Ελλάδα, γιατι είχαμε όπως είναι γνωστό και απο αυτό... (βλέπε Κλωστ/ργίες κ.ο.κ)
Είχα την χαρά να εργαστώ μερικά χρόνια "φέρελπις νέος", στην μεγαλύτερη Βιομηχανία παραγωγής τεχνητού μεταξιού στην Ευρώπη, την "Εταιρία Τεχνητής Μετάξης Αθηνών"... στο Βοτανικό τώρα ιδιοκτησία των Κινέζων !
Θα σταματήσω όμως εδώ, δεν θέλω να κουράσω πιο πολύ.
Κάνω μια αναφορά στην τελευταία επίσκεψη που πραγματοποίησα την περασμένη χρονιά "στα εδάφη των προγόνων μου", στην περιοχή των συνόρων των Αγράφων με την Θεσσαλία.
Η εικόνα της πλήρους εγκατάλειψης δεν ήταν αρκετή στο να σταματήσει την αμηχανία μου...
Δεν εύρισκα απάντηση στην ερώτηση των παιδιών μου:
"Μπαμπά πότε θα δούμε τα πρόβατα και τα άλλα ζώα που μας έλεγες ότι εκτρέφουν εδώ οι χωρικοί ?"
Δεν κατορθώσαμε στην ακόμη και σήμερα κακοτράχαλη 4-ωρη διαδρομή , των εναλλασόμενων χωμάτινων και ασφάλτινων διαδρομών -απομεινάρι των "επιδοτούμενων ανεπαρκώς" απο την Ε.Ε εγκαταλειμένων έργων οδοποιίας- να δούμε δείγματα έστω της Ελληνικής κτηνοτροφίας με την παληά έστω "ελευθέρας βοσκής" δομή της..
Φυσικά, βρίσκουμε μοσχάρι Γαλλίας κατσίκι Βουλγαρίας πρόβατο Αλβανίας, ντομάτα Ιταλίας λαχανάκια Βρυξελλών......
αλλά δεν νοιώθω ότι είναι το ίδιο..
Συγχωρείστε με μπορεί και να γίνομαι υπερβολικός, αλλά υπήρξαμε παραγωγικοί και στην κτηνοτροφία...
Σήμερα που μας φέρανε σ' αυτό το σταυροδρόμι και που πρέπει να αποφασίσουμε ποιο δρόμο θα ακολουθήσουμε, σίγουρα δεν πρέπει να αποφασίσουμε "εν θερμώ". Η οργή μας πιστεύω εκτονώθηκε σε σημαντικό μέρος της στις 6/5/2012..
Αλλά αλήθεια ήταν αποκλειστικά και μόνο οργή ;
Στις 17/5 θα μάθουμε και πιστεύω ότι ανεξαρτήτως αποτελέσματος, είναι πολύ αργά πια για να συνεχίσει η Ελλάδα μας να προχωρά με τον ίδιο βηματισμό στα ιδια μονοπάτια.
Δεν πειράζει άν νοιώθουμε λίγο φόβο, είναι φυσιολογικό, δεν μας ζητά κανείς να γίνουμε ήρωες, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ο φόβος μοναδικό σκοπό έχει να μας κρατεί ασφαλείς και μακριά απο κινδύνους...
Κάθε τι πέρα απ' αυτό ξεφεύγει απο τα όρια του προσδιορισμού του και πιθανά αγγίζει την σφαίρα του "παθολογικού".
Εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας, συνειδητοποιούμε ότι πρέπει να βασιστούμε ο ένας στον άλλο και προχωράμε.
Εξ' άλλου δεν πρέπει να νοιώθουμε μόνοι !
Η πλειοψηφία των λαών της Ευρώπης είναι έτοιμη να ενωθεί με μια νέα προοπτική.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ "ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ" .
Η "στοχοποίησή" μας και η εφαρμογή πάνω στο κεφάλι μας όλων των δυνατών "μοντέλων" αντιμετώπισης της ανεξέλεγκτης κρίσης των χρηματαγορών και των συνεπειών της στην Ευρώπη, ήταν κάτι που είχε αρχίσει τουλάχιστον μια δεκαετία πρίν.
Τυχαίο όμως(;), καμμιά κυβέρνηση δεν φρόντισε για τα ελάχιστα που θα έπρεπε να είχε κάνει.. και φυσικά η "δικαιολογία" του απρόσμενου ξεσπάσματος της παγκόσμιας αυτής κρίσης δεν μπορεί ούτε και σαν πρόσχημα να σταθεί..
Η ακατάσχετη "εισροή" χρημάτων χωρίς ουσιαστικό έλεγχο για τις τοποθετήσεις του, φυσικά και δεν ήταν αποτέλεσμα μεγαλόψυχων ευρωπαίων που απλά δεν είχαν τι να κάνουν τον πλούτο τους και τον μοιράζανε..
Ούτε ξυπνήσαν μόνο όταν ο ΓΑΠ τους "κοινοποίησε" ότι η Ελλάδα είναι διεφθαρμένη μέχρι το κόκαλο..
Το πολύ καλά οργανωμένο σχέδιο πλήρους αποδιοργάνωσης των ελάχιστων παραγωγικών δομών που είχαμε και που θα μπορούσανε να κρατήσουνε την Ελλάδα στον αγώνα μιας "άν όχι ανάπτυξης", τουλάχιστον αξιοπρεπούς επιβίωσης, ήταν σε εξέλιξη όλες τις τελευταίες δεκαετίες με αιχμή τα τελευταία χρόνια, που ο "πλούσιος Βοράς" αποφάσισε να τραβήξει μια ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή απο τον "φτωχό Νότο".
Γεωργικές επιδοτήσεις, που βάπτιζαν σαν "αναπτυξιακή πολιτική" το ξερίζωμα στα καπνά, του βαμβακιού και των ελιών, στο όνομα νέων σύγχρονων μορφών αγροτικής εκμετάλευσης, οδήγησαν σε μια σχεδόν ανύπαρκτη γεωργία του σήμερα.
Και φυσικά τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν οι αγρότες μας απο το να προσμαρμοσθούν στις ανάγκες του σήμερα όπως επιβλήθηκαν; Ακόμη και σήμερα όλοι ψάχνουν για κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια νέα ανάπτυξη.. μακριά όμως απο την δοκιμασμένη πρακτική των περασμένων αιώνων που είχαν καθιερώσει την χώρα σαν Γεωργική παραγωγική δύναμη.
Οι προτάσεις πέφτουν στο τραπέζι συνέχεια......
Date:
5/25/2012
Subject:
Συνέδριο-Έκθεση “ΝΕΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ, Προοπτικές & δυνατότητες”
Σας προσκαλώ να επισκεφτείτε το Συνέδριο-Έκθεση “ΝΕΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ,
Προοπτικές & δυνατότητες”, 8-11 Ιουνίου, στο Εκθεσιακό Κέντρο ΕΚΕΠ.Για τέσσερες ημέρες θα παρουσιαστούν προτάσεις για καλλιέργειες όπως στέβια, ιπποφαές, κρανιές, goji berry, aloe vera, ροδιές, τρούφα, μανιτάρια, αρωματικά φυτά, βιοκαύσιμα, πέλετς (pellets), αγριαγκινάρα, κ.ά."
Δεν αμφισβητώ την χρησιμότητα αυτών των αγαθών, μα όταν σκέφτομαι ότι εισάγουμε σιτηρά απο άλλες χώρες, κάτι νοιώθω ...
Ταυτόχρονα οι τράπεζες άνοιγαν τη στρόφιγγα των δανειδοτήσεων των γεωργών -με τον ίδιο αναίσχυντο τρόπο που χρησιμοποιούσαν στούς ιδιώτες- στα πλαίσια της αναδιοργάνωσης των "νέων πολλά υποσχόμενων καλλιεργειών" και με υποθήκευση της Γεωργίας του αύριο που δεν θα αργούσε να φανεί παρά μόνο σαν εφιάλτης..
Επιδοτήσεις για εφαρμογή καλλιεργειών που αποδυνάμωναν τη γη και που την καθιστούσαν παραγωγικά μη εκμεταλεύσιμη και μάλιστα χωρίς συγκεκριμένη μακροχρόνια στόχευση, ήταν στην αντζέντα...
Εγώ ο ίδιος είδα με τα μάτια μου στον Έβρο, επιδοτούμενες εκτάσεις που τις είχαν γεμίσει ακακίες ή ότι άλλο "πρακτικά μη εκμεταλεύσιμο", με την αιτιολόγηση "Project αγρανάπαυσης"...
Με αυτόν τον τρόπο αποδυναμώθηκαν απέραντες εκτάσεις, -που ζούσανε με αυτάρκεια την Ελλάδα σε όλες τις κρίσιμες καμπές της ιστορίας μας-, στον βωμό της "πράσινης ενέργειας" και της μετατροπής των "φιλέτων" της αγροτικής μας έκτασης σε ηλιακά κάτοπτρα, για την εξασφάλιση της ηλιακής ενέργειας των "Βόρειων", κατά την "μετά το πετρέλαιο εποχή" !
Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά ακόμη για τον τουρισμό, την τύχη της βαριάς βιομηχανίας στην Ελλάδα, γιατι είχαμε όπως είναι γνωστό και απο αυτό... (βλέπε Κλωστ/ργίες κ.ο.κ)
Είχα την χαρά να εργαστώ μερικά χρόνια "φέρελπις νέος", στην μεγαλύτερη Βιομηχανία παραγωγής τεχνητού μεταξιού στην Ευρώπη, την "Εταιρία Τεχνητής Μετάξης Αθηνών"... στο Βοτανικό τώρα ιδιοκτησία των Κινέζων !
Θα σταματήσω όμως εδώ, δεν θέλω να κουράσω πιο πολύ.
Κάνω μια αναφορά στην τελευταία επίσκεψη που πραγματοποίησα την περασμένη χρονιά "στα εδάφη των προγόνων μου", στην περιοχή των συνόρων των Αγράφων με την Θεσσαλία.
Η εικόνα της πλήρους εγκατάλειψης δεν ήταν αρκετή στο να σταματήσει την αμηχανία μου...
Δεν εύρισκα απάντηση στην ερώτηση των παιδιών μου:
"Μπαμπά πότε θα δούμε τα πρόβατα και τα άλλα ζώα που μας έλεγες ότι εκτρέφουν εδώ οι χωρικοί ?"
Δεν κατορθώσαμε στην ακόμη και σήμερα κακοτράχαλη 4-ωρη διαδρομή , των εναλλασόμενων χωμάτινων και ασφάλτινων διαδρομών -απομεινάρι των "επιδοτούμενων ανεπαρκώς" απο την Ε.Ε εγκαταλειμένων έργων οδοποιίας- να δούμε δείγματα έστω της Ελληνικής κτηνοτροφίας με την παληά έστω "ελευθέρας βοσκής" δομή της..
Φυσικά, βρίσκουμε μοσχάρι Γαλλίας κατσίκι Βουλγαρίας πρόβατο Αλβανίας, ντομάτα Ιταλίας λαχανάκια Βρυξελλών......
αλλά δεν νοιώθω ότι είναι το ίδιο..
Συγχωρείστε με μπορεί και να γίνομαι υπερβολικός, αλλά υπήρξαμε παραγωγικοί και στην κτηνοτροφία...
Σήμερα που μας φέρανε σ' αυτό το σταυροδρόμι και που πρέπει να αποφασίσουμε ποιο δρόμο θα ακολουθήσουμε, σίγουρα δεν πρέπει να αποφασίσουμε "εν θερμώ". Η οργή μας πιστεύω εκτονώθηκε σε σημαντικό μέρος της στις 6/5/2012..
Αλλά αλήθεια ήταν αποκλειστικά και μόνο οργή ;
Στις 17/5 θα μάθουμε και πιστεύω ότι ανεξαρτήτως αποτελέσματος, είναι πολύ αργά πια για να συνεχίσει η Ελλάδα μας να προχωρά με τον ίδιο βηματισμό στα ιδια μονοπάτια.
Δεν πειράζει άν νοιώθουμε λίγο φόβο, είναι φυσιολογικό, δεν μας ζητά κανείς να γίνουμε ήρωες, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ο φόβος μοναδικό σκοπό έχει να μας κρατεί ασφαλείς και μακριά απο κινδύνους...
Κάθε τι πέρα απ' αυτό ξεφεύγει απο τα όρια του προσδιορισμού του και πιθανά αγγίζει την σφαίρα του "παθολογικού".
Εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας, συνειδητοποιούμε ότι πρέπει να βασιστούμε ο ένας στον άλλο και προχωράμε.
Εξ' άλλου δεν πρέπει να νοιώθουμε μόνοι !
Η πλειοψηφία των λαών της Ευρώπης είναι έτοιμη να ενωθεί με μια νέα προοπτική.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ "ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ" .
X.T
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου