Σε όλες τις θρησκείες και τις μυθολογίες των λαών του κόσμου, το υλικό σύμπαν (ορατό και αόρατο) συμβολίζεται με ένα αυγό.
Η Έλενα Μπλαβάτσκυ στη Μυστική Δοξασία (ΤΟΜΟΣ ΙΙ ΚΕΦ.VI σελ. 78) γράφει:
«Το Αυγό, περιλαμβανόταν σαν ένα ιερό παγκόσμιο σύμβολο, στην κοσμογονία όλων των λαών της γης…. Αντιπροσώπευε πολύ πετυχημένα το μυστικό και την καταγωγή του Όντος… Στην φαντασία των στοχαστών, απεικονίστηκε σαν ένα παντοτινά αόρατο πουλί που έριξε ένα Αυγό μέσα στο χάος, το οποίο Αυγό, έγινε το σύμπαν. Γι’ αυτό ο Μπράχμα ονομαζόταν Καλαχάμσα, ‘ο κύκνος, στο (χώρο και το) χρόνο’. Αυτός έγινε, ο κύκνος της αιωνιότητας. που στην αρχή κάθε Μαχαμανβαντάρα, γεννάει ένα ‘Χρυσό Αυγό’. Στο κεφάλαιο 54 του Αιγυπτιακού τυπικού, ο Κέμπ, ο θεός του Χρόνου και της γης, αναφέρεται ότι γέννησε ένα αυγό, ή το σύμπαν. ‘Ένα αυγό που συλλήφθηκε, την ώρα του μεγάλου ενός, της Διπλής δύναμης’. Ο Ρα (των Αιγυπτίων), όπως ο Μπράχμα, εμφανίζεται να γεννάει το αυγό του σύμπαντος. Στο ιερό βιβλίο των Ινδιών, το Βισνού-Πουρανά, μεταφρασμένο από τον Ουίλσον, αναφέρεται: Στο αυγό δίδεται το επίθετο Χαϊμά που σημαίνει ‘χρυσό’. Επίσης από το Βισνού – Πουρανά: Η διάνοια (Μαχάτ).. περιλαμβάνουσα τα χονδροειδή στοιχεία, σχημάτισε ένα αυγό, …και ο ίδιος ο κύριος του σύμπαντος, κατοίκησε μέσα σ’ αυτό, με τον χαρακτήρα του Μπράχμα. …Σ’ αυτό το αυγό Μπραχμανά, υπήρχαν οι ήπειροι, και οι θάλασσες, και τα βουνά, οι πλανήτες, και οι υποδιαιρέσεις του σύμπαντος, οι θεοί, οι δαίμονες, και η ανθρωπότητα». …Επίσης και η Ορφική Κοσμογονία αναφέρει το Ορφικό Αυγό.
Αυτό το σύμπαν/αυγό περιβάλλεται από αδιαπέραστο (αόρατο) «τείχος». Το «τείχος» αυτό είναι η «ρομφαία η περιστρεφομένη», που πλαισίωσε ολόκληρο τον κόσμο μας αποκλείοντας τον άνθρωπο από το Δένδρο της Ζωής του Αληθινού Παραδείσου και της Βασιλείας των Ουρανών.
ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΕΦ. Γ' §24. «Και κατά ανατολάς του παραδείσου, της Εδέμ έθεσε τα Χερουβείμ, και την ρομφαίαν την φλογίνην την περιστρεφομένην, δια να φυλάττωσι την οδόν του ξύλου της ζωής».
Την ρομφαία όμως αυτή την περιστρεφομένη, ΔΕΝ την ενεργοποίησε ο Πατέρας/Θεός, αλλά ο απαγωγέας του ανθρώπου Εωσφόρος, που αυτοαποκαλέσθηκε "θεός".
Όταν ήρθε στον κόσμο της ύλης ο Χριστός για να πληρώσει στον Εωσφόρο/απαγωγέα τα λύτρα για την απελευθέρωση του ανθρώπου, έσπασε το αδιαπέραστο τείχος/τσόφλι του υλικού σύμπαντος/αυγού, δημιουργώντας Πύλη/Πέρασμα στα τοιχώματά του για όσους ανθρώπους ΕΠΕΛΕΓΑΝ να δραπετεύσουν από το υλικό σύμπαν παγίδα καθώς επίσης και από «τον άρχοντα του κόσμου τούτου» (του υλικού), τον Εωσφόρο…
Γι’ αυτό οι Χριστιανοί το Πάσχα σπάνε τα κόκκινα αυγά, σαν μια συμβολική πράξη που δηλώνει πως το υλικό σύμπαν (ορατό και αόρατο) βάφτηκε κόκκινο από το αίμα/λύτρο του Ιησού Χριστού ο οποίος ΕΣΠΑΣΕ το συνεχές της ρομφαίας της περιστρεφομένης, προσφέροντας την έξοδο από την αιχμαλωσία του Εωσφόρου…
Η Έλενα Μπλαβάτσκυ στη Μυστική Δοξασία (ΤΟΜΟΣ ΙΙ ΚΕΦ.VI σελ. 78) γράφει:
«Το Αυγό, περιλαμβανόταν σαν ένα ιερό παγκόσμιο σύμβολο, στην κοσμογονία όλων των λαών της γης…. Αντιπροσώπευε πολύ πετυχημένα το μυστικό και την καταγωγή του Όντος… Στην φαντασία των στοχαστών, απεικονίστηκε σαν ένα παντοτινά αόρατο πουλί που έριξε ένα Αυγό μέσα στο χάος, το οποίο Αυγό, έγινε το σύμπαν. Γι’ αυτό ο Μπράχμα ονομαζόταν Καλαχάμσα, ‘ο κύκνος, στο (χώρο και το) χρόνο’. Αυτός έγινε, ο κύκνος της αιωνιότητας. που στην αρχή κάθε Μαχαμανβαντάρα, γεννάει ένα ‘Χρυσό Αυγό’. Στο κεφάλαιο 54 του Αιγυπτιακού τυπικού, ο Κέμπ, ο θεός του Χρόνου και της γης, αναφέρεται ότι γέννησε ένα αυγό, ή το σύμπαν. ‘Ένα αυγό που συλλήφθηκε, την ώρα του μεγάλου ενός, της Διπλής δύναμης’. Ο Ρα (των Αιγυπτίων), όπως ο Μπράχμα, εμφανίζεται να γεννάει το αυγό του σύμπαντος. Στο ιερό βιβλίο των Ινδιών, το Βισνού-Πουρανά, μεταφρασμένο από τον Ουίλσον, αναφέρεται: Στο αυγό δίδεται το επίθετο Χαϊμά που σημαίνει ‘χρυσό’. Επίσης από το Βισνού – Πουρανά: Η διάνοια (Μαχάτ).. περιλαμβάνουσα τα χονδροειδή στοιχεία, σχημάτισε ένα αυγό, …και ο ίδιος ο κύριος του σύμπαντος, κατοίκησε μέσα σ’ αυτό, με τον χαρακτήρα του Μπράχμα. …Σ’ αυτό το αυγό Μπραχμανά, υπήρχαν οι ήπειροι, και οι θάλασσες, και τα βουνά, οι πλανήτες, και οι υποδιαιρέσεις του σύμπαντος, οι θεοί, οι δαίμονες, και η ανθρωπότητα». …Επίσης και η Ορφική Κοσμογονία αναφέρει το Ορφικό Αυγό.
Αυτό το σύμπαν/αυγό περιβάλλεται από αδιαπέραστο (αόρατο) «τείχος». Το «τείχος» αυτό είναι η «ρομφαία η περιστρεφομένη», που πλαισίωσε ολόκληρο τον κόσμο μας αποκλείοντας τον άνθρωπο από το Δένδρο της Ζωής του Αληθινού Παραδείσου και της Βασιλείας των Ουρανών.
ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΕΦ. Γ' §24. «Και κατά ανατολάς του παραδείσου, της Εδέμ έθεσε τα Χερουβείμ, και την ρομφαίαν την φλογίνην την περιστρεφομένην, δια να φυλάττωσι την οδόν του ξύλου της ζωής».
Την ρομφαία όμως αυτή την περιστρεφομένη, ΔΕΝ την ενεργοποίησε ο Πατέρας/Θεός, αλλά ο απαγωγέας του ανθρώπου Εωσφόρος, που αυτοαποκαλέσθηκε "θεός".
Όταν ήρθε στον κόσμο της ύλης ο Χριστός για να πληρώσει στον Εωσφόρο/απαγωγέα τα λύτρα για την απελευθέρωση του ανθρώπου, έσπασε το αδιαπέραστο τείχος/τσόφλι του υλικού σύμπαντος/αυγού, δημιουργώντας Πύλη/Πέρασμα στα τοιχώματά του για όσους ανθρώπους ΕΠΕΛΕΓΑΝ να δραπετεύσουν από το υλικό σύμπαν παγίδα καθώς επίσης και από «τον άρχοντα του κόσμου τούτου» (του υλικού), τον Εωσφόρο…
Γι’ αυτό οι Χριστιανοί το Πάσχα σπάνε τα κόκκινα αυγά, σαν μια συμβολική πράξη που δηλώνει πως το υλικό σύμπαν (ορατό και αόρατο) βάφτηκε κόκκινο από το αίμα/λύτρο του Ιησού Χριστού ο οποίος ΕΣΠΑΣΕ το συνεχές της ρομφαίας της περιστρεφομένης, προσφέροντας την έξοδο από την αιχμαλωσία του Εωσφόρου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου