Η λίστα με τους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη

Μια ιδέα ήρθε στο μυαλό του Βρετανοολλανδού Ρούπερτ Χόοχεβερφ που ζει στη Σανγκάη της Κίνας και ασχολείται με την κατάρτιση κάθε χρόνο καταλόγων που αφορούν τους πλούσιους της ασιατικής ηπείρου: ποιοι να είναι...
άραγε οι 50 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο και πόση προσωπική περιουσία να έχουν;

Γνωρίζοντας ότι οι εκατομμυριούχοι σε δολάρια είναι πια μυριάδες τη σύγχρονη εποχή, εστίασε την προσοχή του στους δισεκατομμυριούχους. Για να αρχίσει τη λίστα του, σκέφθηκε να ξεκινήσει από τα απειροελάχιστα άτομα που η περιουσία τους υπερβαίνει το αστρονομικό ποσό των δέκα δισεκατομμυρίων (10.000.000.000) δολαρίων, αυτών δηλαδή που ο αριθμός που αποτυπώνει πόσα λεφτά έχουν χρειάζεται... δέκα (!) μηδενικά για να γραφτεί.
Τέτοια λίστα δεν είχε ξαναφτιαχτεί. Ενώ λοιπόν αυτός και οι συνεργάτες του νόμιζαν ότι αυτοί που έχουν προσωπική περιουσία πάνω από 10 δισεκατομμύρια θα κάλυπταν τις πρώτες δέκα - είκοσι θέσεις του καταλόγου που κατάρτιζαν, με έκπληξη διαπίστωσαν πως όχι μόνο κάλυψαν και τις 50 θέσεις της λίστας, αλλά περίσσευαν δεκάδες!
Συνέχισαν επί εννέα μήνες την έρευνά τους και στο τέλος διαπίστωσαν ότι με βάση τα φανερά και επίσημα στοιχεία, 83 άτομα κατέχουν προσωπική περιουσία άνω των 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Η συνολική περιουσία αυτών των ογδόντα τριών ανθρώπων υπερβαίνει το 1,5 τρισεκατομμύριο δολάρια - υπερβαίνει δηλαδή κατά πολύ το ΑΕΠ π.χ. της Ινδίας που έχει 1,2 δισεκατομμύρια κατοίκους!

Πρώτος στη λίστα είναι ο Μεξικανός Κάρλος Σλιμ, με 55 δισ. δολάρια. Δεύτερος ο Μπιλ Γκέιτς (50 δισ.) της Μάικροσοφτ, τρίτος ο κερδοσκόπος Γουόρεν Μπάφετ (48). Επτά Γερμανοί, με πρώτον στην όγδοη θέση της γενικής κατάταξης τον Καρλ Αλμπρεχτ της αλυσίδας σούπερ μάρκετ Αλντι, συμπεριλαμβάνονται σε αυτούς που έχουν περιουσία άνω τω 10 δισ. δολαρίων.
«Παντού στον κόσμο οι πλούσιοι γίνονται πάντοτε πλουσιότεροι παρ' όλες τις οικονομικές κρίσεις» επισημαίνει η γερμανική εφημερίδα «Ντι Βελτ», ακραία συντηρητική και βεβαίως καθόλου εχθρική προς τους ζάπλουτους.
Το ίδιο δείχνουν και στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και αφορούν αποκλειστικά τις τελευταίες εξελίξεις στον τομέα αυτόν μόνο στις ΗΠΑ, μέσα στις συνθήκες της παρούσας οικονομικής κρίσης.
Το 2010, λοιπόν, παρατηρήθηκε ότι το ασύλληπτα υψηλό ποσοστό του 93% του πρόσθετου ΑΕΠ που παρήχθη στις ΗΠΑ σε σχέση με το 2009 πήγε στο ανώτερο οικονομικά... 1% του πληθυσμού!
Από 288 δισεκατομμύρια δηλαδή που ήταν αυτό το πρόσθετο ΑΕΠ πήρε τα... 268 δισ. το 1% του πληθυσμού και το υπόλοιπο 99% των Αμερικανών μοιράστηκαν μόνο 20 δισεκατομμύρια δολάρια! Με τον τρόπο αυτό, τα πολύ πλούσια νοικοκυριά των ΗΠΑ είδαν το εισόδημά τους μέσα στο 2010 να αυξάνεται κατά 11,6% μέσα στην καρδιά της κρίσης!
Τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, αν επιχειρήσει κανείς μια ακόμη πιο προσεκτική ανάλυση των στοιχείων μέσα στους κόλπους αυτού του 1%. Διαπιστώνει ότι το 37% του πρόσθετου ΑΕΠ των ΗΠΑ κατά το έτος 2010 το πήρε το κορυφαίο... 0,01% των πλουσιότερων μεταξύ των πλουσίων!
Κάπου 15.000 νοικοκυριά δηλαδή που έχουν μηνιαίο -προσοχή, μηνιαίο, όχι ετήσιο!- εισόδημα 2.000.000 δολαρίων μοιράστηκαν μέσα στο 2010 περίπου 106,5 δισεκατομμύρια δολάρια πρόσθετο εισόδημα!
Αυτοί οι εκλεκτοί των εκλεκτών Αμερικανών δηλαδή είδαν το εισόδημά τους στο απόγειο της οικονομικής κρίσης να αυξάνεται κατά 21,5%! Από δύο εκατομμύρια τον μήνα δηλαδή που κέρδιζαν, τώρα βγάζουν 2.400.000 - 400.000 δολάρια τον μήνα παραπάνω! Καθόλου άσχημα.
Χάριν θεωρητικής συγκρίσεως και μόνο, αρκεί να αναφέρουμε ότι στις ΗΠΑ οι εργαζόμενοι που δεν έχουν τελειώσει το λύκειο βγάζουν σήμερα -αφού αφαιρεθεί ο παράγοντας του πληθωρισμού- 25,7% λιγότερα από όσα έβγαζαν πριν από... 32 χρόνια, το 1980!
Απληστία
Τώρα οι πλούσιοι τα παίρνουν όλα!
Εντυπωσιακά είναι τα στοιχεία που δείχνουν πόσο ραγδαία αυξάνεται στις ΗΠΑ το ποσοστό του πρόσθετου ΑΕΠ που αποσπά το οικονομικά ισχυρότερο 1% του πληθυσμού κατά τη διάρκεια της τελευταίας εικοσαετίας. Οπως γράφουν οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης», στα χρόνια του Κλίντον (δεκαετία του 1990) το 1% των πλουσίων απορρόφησε το 45% της αύξησης του ΑΕΠ. Στα χρόνια του Τζορτζ Μπους (2001-2008) το ποσοστό αυτό αυξήθηκε στο 65% και επί προεδρίας του Μπαράκ Ομπάμα, μεσούσης της σοβαρότατης οικονομικής κρίσης, το αντίστοιχο ποσοστό απογειώθηκε το 2010 στο ασύλληπτο 93%, όπως προαναφέραμε. Οσο περνάει ο καιρός δηλαδή οι πλούσιοι και οι ζάπλουτοι τα θέλουν και τα παίρνουν όλα...