Μερικές σκέψεις πάνω σε όλο αυτό το σόου που παρακολουθήσαμε αυτές τις μέρες.

Μοιράζομαι μαζί σας μερικές σκέψεις μου μετά από τα όσα βιώσαμε στο πανηγύρι των ερευνητικών εντολών για σχηματισμό κυβέρνησης. Σ΄αυτή την επίδειξη σοβαρότητας και δημοκρατίας που θαυμάσαμε όλοι συγκινημένοι.

Κατ΄αρχήν θεωρώ επιεικώς απαράδεκτο το γεγονός πως δεν προσκλήθηκε στις συζητήσεις με τους υπόλοιπους αρχηγούς ο Μιχαλολιάκος. Και ούτε με νοιάζει ποιος θα σκεφτεί και τι με αυτό που γράφω. Απλά θεωρώ γελοίο οι δημοκράτες κι οι επαναστάτες –αντιφασίστες όλοι εννοείται – να έχουν ως μέσον αντιμετώπισης της φασιστικής απειλής, όπως αυτή την περγράφανε τόσο γλαφυρά όλες αυτές τις μέρες, το να κρύβονται πίσω από τις φουστίτσες της Προεδρίας της Δημοκρατίας, περιφρονώντας και αποκαλώντας πολίτες ηλίθιους ή άνευ αξίας μισό εκατομύριο ανθρώπους που ψήφισαν τελικά Χρυσή Αυγή.

Θεωρώ λοιπόν εγώ που δεν έχω σχέση με τη Χρυσή Αυγή κι ούτε το παίζω μάγκας και φοβερή επαναστάτρια, υποχρέωσή μου να ζητήσω συγνώμη από όλους αυτούς τους ανθρώπους που ψήφισαν ένα κόμμα και κάποιοι θεώρησαν πως δημοκρατική υποχρέωση και αντιμετώπιση είναι, τον αντίπαλό σου να τον πολεμάς κάνοντάς τον απλά αόρατο ή περιφρονώντας τον επιδεικτικά.

Η επόμενη γελοιότητα των ημερών ήταν εκείνη η ιστορία με το χαρτί που κυκλοφορούσε στο Προεδρικό μέγαρο και που μοιράστηκε στους πολιτικούς αρχηγούς και παρακολουθούσαμε σαν ηλίθιοι όλοι κάτι το ανεπανάλητπο να εξελίσσεται. Υπόνοιες για πλαστογραφίες στα ύπατα διαμερίσματα της δημοκρατίας, υπόνοιες για αρχηγό κόμματος που έλεγε ψέμματα. Δηλαδή να αφήνονται υπονοούμε πως το προεδρικό περιβάλλον είναι πλαστογράφοι ή πως ένας αρχηγός κόμματος συκοφαντεί την προεδρία και να μην έχει βρεθεί ένας εισαγγελέας να χτυπήσει το χέρι και να πει τι είναι αυτά που κάνετε κύριοι?

Ενα άλλο σόου που όλοι είδαμε αραχτοί στο καναπέ μας και με τα νεύρα τσατάλια, είναι τις ηρωικές προσπάθειες της ΔΗΜΑΡ να πέσει με κάθε τρόπο στο γκρεμό και στον δια παντός πολιτικό αφανισμό της αλλά να επιμένει ντε και καλά να παρασύρει και το ΣΥΡΙΖΑ μαζί. Λες κι είχαν κάνει κανένα συμβόλαιο να είναι δεμένοι από το πόδι με το αλυσιδάκι. Και την Αλέκα φυσικά που όλες αυτές τις μέρες έχει εκείνο το αξιαγάπητο σαρκαστικό χαμόγελο, εκείνο το χαμόγελο που τόσο λατρεύουμε όλοι εμείς οι πτωχοί το πνεύματι γιατί ο ογκόλιθος της αριστεράς μας υπενθυμίζει με αυτό πως είναι στη γωνία και περιμένει υπομονετικά να φάμε τη μούρη μας για να μας μαζέψει αφου θα μας συγχωρήσει για τις αμαρτίες μας, δηλαδή έστω και τη πιθανότητα να σκεφτούμε κάτι άλλο εκτός από το Βατικανό του Περισσού.

Η επόμενη γελοιότητα των ημερών είναι η προσπάθεια ανασυγκρότησης της δεξιάς που καταρρέει μαζί με το ΠΑΣΟΚ . Η ΝΔ προσπαθεί να αφήσει μια μικρή λεπτομερειούλα στην άκρη, το γεγονός πως ο αρχηγός της και το επιτελείο του υπέγραψαν μαζί με το ΠΑΣΟΚ χέρι χέρι τα μνημόνια της ντροπής κι από εκείνη τη στιγμή έχασαν από πάνω τους τους δυο σοβαρότερους λόγους που κάποιος τους ψήφιζε. Πρώτον γιατί ήταν ΑΝΤΙ-ΠΑΣΟΚ και δεύτερον γιατί τους παραμύθιαζε για πατριωτισμούς και παντελόνια και αντριλίκια τα οποία αποδείχτηκαν της πλάκας. Οπότε μια δεξιά που έχει χάσει το ηθικό έρισμα των ψηφοφόρων της τη μόνη σανίδα που μπορεί να εφεύρει είναι να ξεθάψει από το χρονοντούλαπο της ιστορίας το φάντασμα του σταλινισμού το οποίο αν δεν κάνω λάθος έχει εξαφανιστεί από όλο το πλανήτη όπως ακριβώς και η ασθένεια της ευλογιάς. Υπάρχει ένα εμβόλιο ακόμα φυλαγμένο στο Περισσό αλλά όλα τα υπόλοιπα εργαστήρια στο κόσμο το έχουν καταστρέψει. Θα περιμένω με ιδιαίτερη περιέργεια να δω λοιπόν πως θα αποδείξουν πως ο Τσίπρας είναι σταλινιστής!!!

Τα πράγματα είναι απλά. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ιστορική στιγμή όπου τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας έχουν χάσει το μπούσουλα. Την ίδια στιγμή φυσικά το μπούσουλα τον έχουν χάσει και οι ψηφοφόροι τους. Υπάρχει λοιπόν ένα μεγάλο «φρούτο» ώριμο να πέσει δεξιά, αριστερά, κέντρο ή ακόμα και να επανέλθει στην ασφαλή του φωλίτσα αν καταφέρουν να το τρομοκρατήσουν εγκαίρως.

Η πολιτική σκέψη, η πολιτική ωριμότητα είναι κάτι που στο μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού δεν υπάρχει. Δεν υπάρχουν συνειδητοποιημένοι ιδεολογοι της μιας ή της άλλης παράταξης. Δεν υπάρχουν πολλοί που έχουν σπουδάσει το αντικείμενο που ψηφίζουν. Δεν υπάρχουν ούτε καν στρατιώτες έτοιμοι για πολέμους και θυσίες για αυτό που πιστεύουν είτε είναι λάθος είτε σωστό.
Η παραδοσιακή ψήφος, η ψήφος που επηρρεάζεται από τα ΜΜΕ, η ψήφος στα κόμματα που άλλα λένε κι άλλα κάνουν, η τυφλή ψήφος τύπου θρησκευτική επιλογή, η εκδικητική ψήφος και η ψηφος για χαβαλέ, δεν συνιστούν πολιτική ωριμότητα ούτε συνειδητοποιημενο πολίτη.

Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού παλεύει να βρει το δρόμο του σε ένα σάπιο από τη κορυφή μέχρι τα νύχια σύστημα που αυτοαποκαλείται δημοκρατία και που έχει ως τελικό σκοπό ακριβώς να γελοιοποιήσει αυτή την έννοια.

Η πορεία της Ελλάδας μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο δεν ήταν η ίδια με τα υπόλοιπα κράτη που ήταν σύμμαχοι ή με εκείνα που ήταν με τον αξονα. Το έχω πει και δεν θα κουραστώ να το λεώ. Την Ελλάδα δεν ακολούθησαν παρελάσεις χαράς και ανασκυγκρότηση του κράτους μετά τα ερείπια του πολέμου. Την ακολούθησε ένας εμφύλιος σπαραγμός, μια μακριά περίοδος όπου παίχτηκαν άγρια παιχνίδια ψυχρού πολέμου επάνω της, κυβερνήσεις ύποπτες σκοτεινές που ακόμα σήμερα κανείς δεν έχει μάθει τον ακριβή τους ρόλο και το μέγεθος της προδοσίας τους, ακολούθησε ένα πραξικόπημα και στη συνέχεια μια μεταπολίτευση που αντί να επαναφέρει επιτέλους αυτή τη λαβωμένη χώρα και το ταλαίπωρο λαό της στο δρόμο της εξυγίανσης, της προόδου, της αναγέννησης και της ανάπτυξης λειτούργησε σαν βδέλλα στα μυαλά των ανθρώπων και στο κρατικό χρήμα για να ικανοποιηθούν κομματικά συμφέροντα, προνόμια των παραδοσιακών τζακιών, νομιμοποίηση όλων των βρυκολάκων που ήταν συμμέτοχοι και υπαίτιοι όλων των προηγούμενων εγκλημάτων, μετατροπή του έλληνα πολίτη στο καπιταλιστή του φτωχού , χωρίς συνείδηση, χωρίς μόρφωση, χωρίς αγάπη για τη πατρίδα του, χωρίς αγάπη για τη πρόοδο και την ανάπτυξη, ένα ανδρείκελο που επάνω του πειραματίστηκαν οι διαφημιστικές εταιρείες των πολυεθνικών, οι πλασιέ των τραπεζικών προϊόντων, οι διεθνείς εταιρείες τζόγου, και οι συμμορίες που δεν έχουν ούτε πατρίδα, ούτε συνείδηση, ούτε έλεος.

Ο λαβωμένος έλληνας από ατέλειωτους πολέμους, εθνικές καταστροφές, εθνικούς σπαραγμούς, με το πλούτο του αρπαγμένο από τις εκάστοτε μεγάλες δυνάμεις και τους συνεργάτες τους προδότες, ρίχτηκε στη κιμαδομηχανή του επιθετικού καπιταλισμου χωρίς όπλα, χωρίς γνώσεις, χωρίς ούτε έναν πολιτικό άντρα, άξιο και φιλέλληνα που να έχει φιλότιμο και λεβεντιά μέσα του να σταματήσει αυτή την αθλιότητα.

Και για να γίνω πιο εριστική ακόμα, γνωρίζετε πως ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού αναγνωρίζει σαν μόνη περίοδο ανάσας και ανάπτυξης στην Ελλάδα την εποχή του Παπαδόπουλου? Ξέρετε πόσο απαξιωμένη είναι αυτή η ψεύτικη δημοκρατία, αυτό το μόρφωμα που ονομάζεται δημοκρατία – ενώ καμμιά σχέση δεν έχει φυσικά μ΄αυτήν – που έχει φέρει ένα σωρό κόσμο να αναπολούν τον Παπαδόπουλο?

Κι αν αυτό σας φαίνεται απαράδεκτο που λέω να ψάξετε να βρείτε καλύτερα γιατί συμβαίνει, πως φτάσαμε μέχρι εδώ, πόσο πολύ προδομένοι και εξαπατημένοι νοιώθουν χιλιάδες πολίτες, πόσο γελοίο βλέπουν το πολιτικό μας σύστημα και τις αντιπολιτευόμενες σε αυτό παρατάξεις επίσης ανίκανες ακόμα και ύποπτες, ώστε να αναζητούν την ασφάλεια ενός δικτατορικού καθεστώτος. Πόσο πολύ μπορεί να έχει επιτύχει το πείραμα της μεταπολίτευσης ώστε να οδηγούνται οι άνθρωποι να αποζητούν την επιβολή δια ροπάλου δικαιοσύνης από την ελευθερία της δημοκρατίας και της ελεύθερης σκέψης. Γιατί φυσικά όταν το δικαίωμα της ελευθερίας χρησιμοποιείται για να παρελάζουν κάθε λογής απατεώνες ανενόχλητοι και ατιμώρητοι λογικό είναι οι λαοί να ξεχνάνε το πολύτιμο αυτό αγαθό.

Μπορείτε να με ονομάσετε απαράδεκτη και προβοκάτορα, αλλά εγώ σας λέω πως σύντομα θα περάσουν από το τροχό της γελοιοποίησης κι άλλοι πολλοί. Είναι ουρά αυτοί που θα προδώσουν πάλι κι άλλοι τόσοι που θα χρειαστεί να αποδείξουν τις ικανότητές τους και θα είναι πεπονόφλουδα. Τίποτα δεν θα σταματήσει αυτό το κατήφορο γιατί δεν υπάρχουν μάγοι με μαγικά ραβδιά να φτιάξουν σε ένα μήνα, ένα χρόνο αυτά που κατέστρεψαν οι προηγούμενοι όχι από τη μεταπολίτευση από την απελευθέρωση από τους Τούρκους κι ύστερα.....

Εμείς λοιπόν οι πολίτες ας προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τι είναι ακριβώς αυτό που θέλουμε, να δούμε με καθαρά μάτια τι είναι όλοι αυτοί που παρουσιάζονται μπροστά μας, να μελετάμε με προσοχή το κάθε τι που μας πλασάρουν πια και να μελετήσουμε και την ιστορία μας, με προσοχή και κόπο. Γιατί επί τέλους πρέπει να μάθουμε να σκεφτόμαστε απεγκλωβισμένοι από τα φαντάσματα του παρελθόντος και τους υποκριτές του μέλλοντος.

Να βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει γιατί πολλά από αυτά που συμβαίνουν δεν θέλει ιδιαίτερη ικανότητα για να αποκωδικοποιήσει κανείς το πως και το γιατί. Ξέρετε, είναι πιο προβλέψιμοι από ότι φαίνονται....

Πηγή: Μερικές σκέψεις πάνω σε όλο αυτό το σόου που παρακολουθήσαμε αυτές τις μέρες. - RAMNOUSIA