Το έργο για τα οποίο γίνεται λόγος είναι το περίφημο μυθιστόρημα που φέρει τον τίτλο «αληθών διηγημάτων». Η βάση αυτού του έργου είναι φανταστική , το παράδοξο όμως είναι οι αναφορές του σε σύγχρονες ανακαλύψεις και επιτεύγματα. Οι ιδέες των X-FILES και του πόλεμου των άστρων αποτυπώνονται με άκρως εντυπωσιακό τρόπο. Ο Λουκιανός στην αρχή του έργου προσπαθεί να μας πείσει ότι θα ψευσθεί αναφέροντας το εξής: Γιατί σ’ ένα μονάχα πράμα θα πω την αλήθεια, πως δηλαδή λέω ψέματα.
Έτσι νομίζω πως θ’ αποφύγω τις κατηγορίες των άλλων, μια κι ο ίδιος το ομολογώ ότι δεν λέω τίποτα το αληθινό. Γράφω λοιπόν για κείνα που δεν είδα, μήτε έμαθα, μήτε άκουσα απ’ τους άλλους που και μήτε υπάρχουν, μήτε μπορούν να γίνουν. Για τον λόγο αυτό πρέπει να μην τα πιστέψουν καθόλου όσοι τα διαβάσουν. Ο λόγος για τον οποίο ερευνούμε θα ήταν άσκοπος και άστοχος αν ο Λουκιανός δεν έλεγε: Για το τι λογής μάτια έχουν, διστάζω να μιλήσω, μη νομίσει κανείς ότι λέω ψέματα επειδή το πράγμα είναι απίστευτο. Και το εξής λίγο παρακάτω: όποιος δεν πιστεύει πως ετούτα έτσι είναι, αν κάποτε πάει κι αυτός εκεί θα δει πως λέω αλήθεια.
Το ερώτημα είναι που θα έθετε κάποιος μελετητής είναι γιατί ο Λουκιανός ενώ στην αρχή προσπαθεί να μας πείσει ότι θα ψευσθεί στην συνεχεία καίγεται να τον πιστέψουμε. Μήπως γιατί φοβόταν την κατακραυγή των ανθρώπων της εποχής του; Μήπως ήθελε να περάσει μηνύματα στους μυημένους; Αυτά ίσως και άλλα πολλά τα γνώριζε μόνο ο ίδιος. Το ταξίδι στον κόλπο του Μεξικό, η περιγραφή εξωγήινων όντων ο πόλεμος των άστρων, τα διαπλανητικά ταξίδια, οι απαγωγές από εξωγήινους, τα συστήματα παρακολουθήσεων καθώς και η περιγραφή διαστημοπλοίων αποτελούν μερικά κομμάτια του ομολογουμένως ιδιαίτερου έργου.
Ο Λουκιανός μας περιγράφει ότι ξεκίνησε από τις Ηράκλειες στήλες (ΓΙΒΡΑΛΤΑΡ) μαζί με 50 συνομήλικους του ένα ταξίδι προς τον δυτικό ωκεανό (Ατλαντικό) και πλέοντας για 80 ημέρες αντίκρισε ένα ψηλό νησί δασωμένο. Στο νησί αυτό συνάντησαν έναν ποταμό πλούσιο και μεγάλο. Η περιοχή της Αμερικής που βρίσκεται σχεδόν στην ίδια νοητή ευθεία με το Γιβραλτάρ είναι η Νέα Ορλεάνη. Το εκπληκτικό όμως της όλης υπόθεσης είναι η αναφορά στον πλούσιο και μεγάλο ποταμό. Πράγματι, ο Μισσισσιππής αποτελεί τον μεγάλο ποταμό της Βορείου Αμερικής και τον τρίτο μεγαλύτερο επί της γης. Πιο συγκεκριμένα, το μήκος του ποτάμιου άξονα Μισσισιπή - Μισούρι είναι 5970χ.λ.μ.. Ο Μισισιπής τελειώνει κατερχόμενος στον κόλπο του Μεξικού.
Ο Λουκιανός θέλοντας να τονίσει την παρουσία του Διονύσου στην περιοχή μας λέει για την ευκαρπία στα πέριξ του ποταμού. Ακόμα και στις μέρες μας στις περιοχές γύρω από το ποταμό και γενικότερα στους κόλπους του Μεξικού ανθεί η παραγωγή γεωργικών προϊόντων π.χ. Σόγια, καλαμπόκι, σιτάρι, καπνός κτλ. Φυσικά ο Λουκιανός μαζί με όλα αυτά, θέλοντας να δώσει κωμικό πνεύμα στην ιστορία αναφέρει και πολλά τερατώδη που προκαλούν το μειδίαμα τον αναγνωστών.Αυτοί όμως που έχουν αντιληφθεί την οξύνοια του έχουν κολυμπήσει στον ποταμό της κωδικοποιημένης του σκέψης.
Στην σειρά των X_FILES τρανή εντύπωση μας προκαλεί το θέμα της απαγωγής ανθρώπων από εξωγήινους. Οι εξωγήινοι πολλές φορές απαγάγουν τους ανθρώπους και τους εμφυτεύουν τσιπάκια νοητικού ελέγχου. Στο έργο του Λουκιανού περιγράφεται η απαγωγή του Ενδυμίωνα από εξωγήινους . Οι εξωγήινοι απαγάγωντας τον, τον έχρισαν βασιλιά τους. Συγκεκριμένα αναφέρει ο Λουκιανός: Σε αυτούς λοιπόν τους αλογόγυπες είχε δοθεί προσταγή να πετούν ολόγυρα από τον τόπο κι αν έβρισκαν κάποιον ξένο, να τον πηγαίνουν στον βασιλιά. Έτσι μας έπιασαν και μας έφεραν μπροστά του. Μόλις μας είδε μας κατάλαβε από την φορεσιά μας: «ώστε είστε Έλληνες ξένοι» είπε. Όταν απαντήσαμε καταφατικά ρώτησε «με ποιό τρόπο φτάσατε εδώ , περνώντας τόσο αέρα;». Του διηγηθήκαμε όλα όσα έγιναν. Τότε κι αυτός μας ιστόρησε τα δικά του, πως ήταν κι εκείνος άνθρωπος και τον ονόμαζαν Ενδυμίωνα και πως καθώς κοιμόταν μια φορά στη γη τον άρπαξαν και σαν έφτασε εδώ έγινε βασιλιάς. Θα νόμιζε κανείς πως ο Λουκιανός δεν αναφέρει εξωγήινους και φαντάζεται την ιστορία αν παρακάτω δεν τους περιέγραφε. Η περιγραφή που ακολουθεί είναι άκρως αποκαλυπτική και κατατοπιστική: Νομίζουν για όμορφους τους φαλακρούς και χωρίς τρίχες και σιχαίνονταν τους μαλλιαρούς. Πάνω απ’ τον πισινό τους φυτρώνει , σαν ουρά στον καθένα, ένα μακρό βλάσταρο λάχανο, πάντα φρέσκο, που δεν σπάει όταν πέφτουν ανάσκελα. Για το τι λογής μάτια έχουν, διστάζω να μιλήσω μη νομίσει κανείς ότι λέω ψέματα. Το ερώτημα που τίθεται ως λογική απορία είναι, για ποιο λόγο ο Λουκιανός φοβάται να μην τον πουν ψεύτη ενώ στην αρχή του έργου ομολογούσε ότι δεν θα πει τίποτα αληθινό; Πιστεύουμε ακράδαντα πως δεν ήθελε να εξηγήσει στους οξύνοες ότι υπάρχει ζωή και σε αλλά γαλαξιακά συστήματα.
Τα αεροπλάνα και τα διαστημόπλοια συμβάλλουν τα μέγιστα στην εκμηδένιση των αποστάσεων. Η Ελληνική μυθολογία, δηλαδή η πανάρχαια μυστική παράδοση, είναι η μοναδική που αναφέρει εκτενώς ιπτάμενα π.χ. Οι πτητικές μηχανές του Δαιδάλου , ο πτητικός τρίποδας του Απόλλωνα κ.τ.λ. Στην κλασσική περίοδο έχουμε μια συγκλονιστική αποκάλυψη από τον Αισχύλο, ο οποίος ήταν βαθύτατος γνώστης πολλών πραγμάτων αφού ως γνωστόν ήταν μεμυημένος στα Ελευσίνια μυστήρια. Πιο συγκεκριμένα στο έργο προμηθεύς Δεσμώτης γράφει: ΧΟΡΟΣ: Μας κάλεσες Προμηθέα και μόνες μας με πόδι ανάλαφρο πρόθυμες το φτερωμένο μας άρμα αφήνουμε. Απ’τον αέρινο δρόμο μας ήρθαμε στον απάτητο βράχο πατούμε πες μας τα δεινά σου όλα. Να μάθουμε.
ΩΚΕΑΝΟΣ: Μακρύ δρόμο έκανα Προμηθέα να φτάσω. Χωρίς χαλινάρια με μόνη τη σκέψη, τούτο το άρμα το φτερωμένο οδήγησα (στίχοι 284-288).
Την πρώτη ιπταμένη μηχανή στην ιστορία του κόσμου κατασκεύασε ο Αρχύτας και όχι οι αδερφοί Ράιτ. Η κατασκευή τούτη ονομάστηκε «Περιστερά» και ίπτατο με σύστημα μηχανισμού συμπιέσεως του αέρα. Ο Λουκιανός γνώριζε όλα τα παραπάνω καθώς και περισσότερα καθώς είχε μελετήσει επισταμένως όλη την Ελληνική Γραμματεία.
Οι γνώσεις αυτές είναι πολλαπλάσιες ακόμα και από τον σημερινό μελετητή διότι σήμερα κατέχουμε το 2-3% των κειμένων. Οι ιπτάμενες μηχανές του Λουκιανού μας θυμίζουν τα σημερινά διαστημόπλοια. Οι διαστάσεις που δίνει ο Λουκιανός στους «Ιππογύπους» ανταποκρίνονται μόνο σε διαστημόπλοια αφού μας αναφέρει πως το κάθε φτερό ήταν παχύτερο και μακρύτερο από τον ιστό ενός φορτηγού πλοίου.
Μερικές παραγράφους πιο κάτω γράφει πως με τους «Ιππογύπες» ταξίδεψαν στην Αφροδίτη και πήραν νερό. Το εντυπωσιακότερο της όλης υποθέσεως είναι ότι μόλις το 1993 μάθαμε για την ύπαρξη ύδατος στην Αφροδίτη προ πολλών δισεκατομμυρίων ετών. Πιο συγκεκριμένα το 1993 από το αμερικανικό σκάφος Pioneer Venus Orbiter εδόθησαν εις την δημοσιότητα στοιχεία τα οποία απεδείκνυαν περιτράνως πως προ πολλών δισεκατομμυρίων ετών η Αφροδίτη είχε 525 φορές περισσότερο νερό απ’ ότι σήμερα.
Πριν από λίγα χρόνια σε γνωστό τηλεοπτικό δίκτυο παρουσιαζόταν μια σειρά η οποία έδειχνε κάποια εξωγήινα όντα να παρακολουθούν κάποιους ανθρώπους στην γη. Οι εξωγήινοι στην σειρά αυτή ήταν μέσα σ’ ένα σκάφος και περιφέρονταν στο διάστημα παρακολουθώντας συνάμα μέσα από κάποιους υπολογιστές όλα τα ενδιαφέροντα δρώμενα. Αν ακούγατε πως κάτι παρόμοιο είχε περιγραφεί πριν από 2000 χρόνια τότε σίγουρα θα σας φαινόταν απίστευτο. Ας ακούσουμε όμως τον ίδιο τον Λουκιανό διαβάζοντας με προσοχή τα λόγια του. Λέει λοιπόν: Αλλά αντίκρισα και κάτι άλλο παράδοξο στο παλάτι. Υπάρχει ένας γιγάντιος καθρέφτης σε πηγάδι όχι πολύ βαθύ. Αν κατεβεί κανείς σ’ αυτό το πηγάδι, ακούει όλα όσα λέμε εμείς κάτω στη γη. Αν κοιτάξει στον καθρέφτη βλέπει όλες τις πόλεις, όλους τους λαούς σαν να βρίσκεται ανάμεσα τους. Τότε είδα τους συγγενείς μου κι όλη την πατρίδα, αν όμως μ’ έβλεπαν κι εκείνοι ,δεν μπορώ να το πω με σιγουριά. Όποιος δεν πιστεύει πως τούτα έτσι είναι αν κάποτε πάει κι αυτός εκεί , θα δει πως λέω αλήθεια. Οι περιγραφές αυτές θυμίζουν τα σύγχρονα οπτικοακουστικά μέσα παρακολούθησης με τα οποία οι μυστικές υπηρεσίες παρακολουθούν τους ανθρώπους.
Αυτές τις τόσο σημαντικές πληροφορίες μας έδιδε ο Λουκιανός και εμείς μόλις τις τελευταίες δεκαετίες αντιληφθήκαμε την σπουδαιότητα και την βαρύτητα των λόγων του. Ο Λουκιανός μας αποκάλυψε πράγματα που μόλις τα τελευταία 35 χρόνια μάθαμε. Η πρώτη νεώτερη επιτυχημένη πτήση στην σελήνη πραγματοποιήθηκε το 1969. Από τότε μέχρι σήμερα δηλαδή μέσα σε λίγες δεκαετίες έχουμε κάνει τρομερά άλματα σε τεχνολογικό επίπεδο.
Ο άνθρωπος μεταλλάχθηκε και έγινε σοφότερος απ’ ότι πριν λίγες δεκαετίες; Όχι βέβαια. Την απάντηση μας την δίνουν οι μέγιστοι των σύγχρονων επιστημόνων. Ο Max Plank (ιδρυτής της θεωρίας των κβάντων και νομπελίστας φυσικός) μας αναφέρει πως προτού διατυπώσει την θεωρία των κβάντων χρησιμοποίησε των Κανόνα ή μονόχορδο του Πυθαγόρα και μελέτησε με ιδιαίτερη προσοχή τις αναλογίες ήχων και αριθμών που έδινε ο Πυθαγόρας προσαρμόζοντας τις βιώσιμες ποσότητες και ποιότητες σ' ένα σύστημα αναλογιών.
Έφτασε λοιπόν ο καιρός να ξεκινήσουμε και εμείς εκείνο το υπέροχο ταξίδι στους δρόμους του Φώτος με ιεροφάντη τα αθάνατα έργα και την γνώση που μας κατέλειπαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου